Edip Cansever (Estambul, TURQUÍA 8 de agosto de 1928 - 28 de mayo de 1986) fue miembro del grupo de poetas conocidos como İkinci Yeni o "Second Nueva", la segunda ola de poetas turcos que abrazaron la modernidad.
Cansever es un poeta existencial, no un poeta histórico.
OBRAS:
Poesía Libros
İkindi Üstü (1947)
Dirlik Düzenlik (1954)
Yerçekimli Karanfil (1957)
Umutsuzlar Parkı (1958)
Petrol (1959)
Nerde Antigone (1961)
Tragedyalar (1964)
Çağrılmayan Yakup (1966)
Kirli Ağustos (1970)
Sonrası Kalır (1974)
Ben Ruhi Bey Nasılım (1976)
Sevda ile Sevgi (1977)
Şairin Seyir Defteri (1980)
Yeniden (1981)
Bezik Oynayan Kadınlar (1982)
İlkyaz Şikayetçileri (1984)
Oteller Kenti (1985)
Historia, Novela
Gül Dönüyor Avucumda (Ölümünden sonra, 1987)
Şiiri Şiirle Ölçmek: Şiir Üzerine Yazılar, Söyleşiler, Soruşturmalar. Hazırlayan: Devrim Dirlikyapan. Yapı Kredi Yayınları, 2009.
OBRAS:
Poesía Libros
İkindi Üstü (1947)
Dirlik Düzenlik (1954)
Yerçekimli Karanfil (1957)
Umutsuzlar Parkı (1958)
Petrol (1959)
Nerde Antigone (1961)
Tragedyalar (1964)
Çağrılmayan Yakup (1966)
Kirli Ağustos (1970)
Sonrası Kalır (1974)
Ben Ruhi Bey Nasılım (1976)
Sevda ile Sevgi (1977)
Şairin Seyir Defteri (1980)
Yeniden (1981)
Bezik Oynayan Kadınlar (1982)
İlkyaz Şikayetçileri (1984)
Oteller Kenti (1985)
Historia, Novela
Gül Dönüyor Avucumda (Ölümünden sonra, 1987)
Şiiri Şiirle Ölçmek: Şiir Üzerine Yazılar, Söyleşiler, Soruşturmalar. Hazırlayan: Devrim Dirlikyapan. Yapı Kredi Yayınları, 2009.
Traducido por Clara Janés
MIENTRAS SE ESCRIBE UN POEMA
I
La fucsia necesita sol
De agosto es el camino
(El primer verso lo dijo un jardinero
el segundo, yo)
Junio es un vaso para el sediento
(Lo escribió alguien cuando estaba bebido
Al pie de las notas de arriba)
Con las rosas blancas en su mano
La mujer que sube las escaleras
Es un marco en algún sentido
Una declaración
(Lo cogí de un cuento de JOHN CHEEVER
Enseguida convertí la frase en cuatro versos)
Aquel verano no se dijo una sola palabra
Y se acabó todo lo no dicho
(El primer verso es del cuento TREINTA AÑOS de BACHMANN
Lo subrayó mi amiga con el lápiz de labios
Era un evento sin evento el segundo verso
Vi a la mujer a la que amé una vez
Sentada junto a la ventana
En el bar de un hotel al anochecer
En una servilleta de papel había escrito esto)
De junio es el camino
De mayo es el camino
(Quizá pronto escriba versos así.)
MIENTRAS SE ESCRIBE UN POEMA
III
No están helados, sino arrancados de un río
Estos versos, dijo sin motivo
Me acerco y empujo la prosa
La detengo esté donde esté (la poesía)
Igual que un cristal, sobre las llamas trémulas
Transparente, densa, equilibrada.
Pescó un pez mientras tanto (justo había terminado las palabras)
Se alegró como si encontrara braceando
El resbaladizo dios de la soledad.
Bu Gemi Ne Zamandır Burada
Bu gemi ne zamandır burada
Çoktan boşaltmış yükünü
Gece de olmuş, rıhtım da bomboş
Mavi bir suyun düşünü uyutur bir tayfa
Arkada, güvertede
Ah, neresinden baksam sessizlik gene.
Yürürüm usuldan, girerim bir meyhaneye
İçerde üç beş kişi
Yalnızlık üç beş kişi
Bir kadeh rakı söylerim kendime
Bir kadeh rakı daha söylerim kendime
–Söyle be! ne zamandır burda bu gemi
–Denizin değil hüznün üstünde.
Belki yarın gidecek
Bir anı gelecek bir başka anının yerine.
İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine?
No hay comentarios:
Publicar un comentario